Inmiddels zit ikalweer inmijn 2e week...

De gewenningsfase heb ik inmiddels achter me gelaten, waarna ik nu vervolgens in de fase beland ben waarin ík mijn plekje wel gevonden heb maar mijn hersenen af en toe nog wel een beetje moeite hebben om staionair te blijven lopen. Je kunt het wel een beetje vergelijken met een auto waarbij de motor aan het draaien is maar je de auto in de vrij en op de handrem hebt staan. Je hoeft eigenlijk niets te doen,het motortje blijft wel draaien. Geef je een keertje gas dan toert de motor eventjes enorm maar zodra je rustiger aan doet zul je merken dan het motortje vanzelf weer op zijn eigen tempo verder kachelt.Zo gaat het ook een beetje in mijn hoofd:). Maar niet vervelend ofzo.Over de dingen dieik wil gaan doen hier in Afrika maar ook straksals ik weer terug benNL ben ik nog niet helemaal uit.Dit houdt me welbezig en dan toert mijn motortje ook eventjes flink door. Dan pakik lekker mijn momentje en ga heerlijk buitenmet een rosétje en wat stokbrood met kruidenboter( nee mam, niet teveel)bij ons zwembad liggen. Probeer de zonnestralen op te vangen op mijn huid wat ingesmeerd is met factor 50+. Want dat is wat je hier nodig hebt. Het gaat hard.

Hier in Afrika moet je geloof ik ook niet te druk maken over dingen. Het komt allemaal wel. Het is een andere cultuur waarbijik, als hollanderzijnde, gewoon de boel de boel moet laten. Ik kaner niets aan veranderen, en dat moet ik ook niet willen. Welkan ik, door mijn kwaliteiten te gebruiken, iets mooisbetekenen.Ik ziewel hoe het loopt. Wil ik wat ondernemen, dan moet ik dat zelf doen. En dat gaat gebeuren. .

Nu ik hier twee weken zit, heb ik al een aantal dingen gedaan. Zo heb ik de eerste lessen gegeven op zowelde Jarvis schoolals de Westering Primay school. De lessen verlopen vaak anders dan je zou willen. Volle bak aan de slag met mijn eigen zelf ingevulde lessen gaat nog niet helemaal. Wel doe ik mooie ervaringen op binnen de verschillende schoolsystemen. Het continu aangesproken worden als ms. Helmink; voor mogen gaan bij het betreden van een deur;in ieder antwoord die je krijgt van een kind 'yes mem; no mem; yes mem;I understand you mem..' te horen krijgen is apart maar wel mooi. Ook het zingen iedere morgen op dejarvis school geeft me nog steeds kippenvel.Jekrijgt nu van allerlei nieuwedingen te zien te horen en te voelen.Dat maakt het allemaal wel onvergetelijk. Ik doe mooi nog even rustig aan met alles. Ikzit voorlopig nogeventjes in versnelling één. Die auto die draait wel stationair zo af en toe.Zet je hem vervolgens in de één dan kun je lekker op je dooie gemakje rond gaan tuffen, het hoeft nog allemaal niet zo hard. In die fase ben ik nu. In de eerste versnelling. Ik ben nog een beetje rond aan kijken. Hoor; zie; voel; en doe hier en daar wat en kan daar vervolgens weer ( mooi) op terugkijken. Ik blijf voorlopig nog wel eventjes in de één rijden. Niet te hard uiteraard, dat is niet goed voor het aantal toeren.

Als ik kan over kan schakelen naar de twee, horen jullie het wel weer. Ik hoef hem in ieder geval voorlopig nog niet in de R te zetten. :)

Dit weekend ga ik trouwens op cheetah weekend. Vrijdagochtend gaan we weg en we komen zondagmiddag weer terug. We gaan kamperen op mooie plekken en vervolgens de cheetahs goed observeren. Ben erg benieuwd. De fotos volgens nog.

LiefsLeo